کتاب پیدایش

 

 کتاب پیدایش را می توان به دو بخش تقسیم کرد: تاریخ بدوی و تاریخ پدران.تاریخ بدوی موارد ذیل را دربر می گیرد: خلقت (فصلهای ۱-‏۲)؛ سقوط انسان (فصلهای ۳-‏۵)؛ طوفان (پیدایش فصلهای ۶-‏۹)؛ و پراکندگی (پیدایش فصلهای ۱۰-‏۱۱). تاریخ پدران، زندگی چهار مرد بزرگ را روایت می‌ کند: ۱) ابراهیم (پیدایش فصل 12 تا فصل 25 آیه 8)؛ اسحاق (پیدایش فصل 21 آیه 1 تا فصل 35 آیه 29)؛ یعقوب (پیدایش فصل 25 آیه 21 تا فصل 50 آیه 14)؛ و یوسف (پیدایش فصل 30 آیه 22 تا فصل 50 آیه 26).

خدا دنیایی را خلق کرد که نیکو و خالی از گناه بود. او انسان را آفرید تا با او رابطه ای شخصی داشته باشد. آدم و حوا گناه کردند و بدینسان شرارت و مرگ را وارد این دنیا نمودند. شرارت پیوسته در این دنیا افزایش یافت تا زمانی که تنها یک خانواده باقی ماند که خدا همه چیز را در او نیکو یافت. خدا طوفان فرستاد و شرارت را از میان برداشت اما نوح و خانواده اش را به همراه حیوانات داخل کشتی نجات داد. بعد از طوفان انسان دوباره شروع کرد به تکثیر شدن و در تمام دنیا پراکنده گشت.

خدا ابراهیم را انتخاب کرد و از طریق او قوم برگزیده و در نهایت مسیح موعود را به وجود آورد. این نسل منتخب به پسر ابراهیم، اسحاق و سپس به پسر اسحاق به نام یعقوب رسید. خدا نام یعقوب را به اسرائیل تغییر داد و دوازده پسر او اجداد دوازده قبیله اسرائیل شدند. خدا با اقتدار و حاکمیتش، یوسف پسر یعقوب را به واسطه اعمال پست برادرانش به مصر فرستاد. برادران یوسف این کار را با هدف بد انجام دادند اما خدا آن را به خیریت بکار گرفت و در نهایت به اینجا ختم شد که یعقوب و خانواده اش به واسطه یوسف که در مصر به قدرت رسیده بود، از یک خشکسالی سخت نجات یافتند.